استاندارد محیط‌های گرافیکی لینوکس
پیش‌تر در مطلب «لینوکس و دردسرهای شل گرافیکی»، درباره‌ی تفاوت‌های جزئی در پیاده‌سازی گرافیکی مدیریت دسترسی کاربران نوشته بودم. سوال من این بود که آیا استانداردی برای تعیین امکانات فایل منیجرها وجود دارد؟ چرا محیط‌های گرافیکی در موارد بسیاری با یک دیگر شباهت و در مواردی تفاوت دارند؟ شباهت آن‌ها به دلیل پیروی از یک استاندارد است یا به دلیل تکرار سنت‌های از پیش تعیین شده؟
در این مطلب پروژه‌ی freedesktop.org را بررسی می‌کنیم تا پاسخ پرسش‌های بالا را بیابیم.
پیش‌تر در مطلب «لینوکس و دردسرهای شل گرافیکی»، درباره‌ی تفاوت‌های جزئی در پیاده‌سازی گرافیکی مدیریت دسترسی کاربران نوشته بودم. سوال من این بود که آیا استانداردی برای تعیین امکانات فایل منیجرها وجود دارد؟ چرا محیط‌های گرافیکی در موارد بسیاری با یک دیگر شباهت و در مواردی تفاوت دارند؟ شباهت آن‌ها به دلیل پیروی از یک استاندارد است یا به دلیل تکرار سنت‌های از پیش تعیین شده؟
در این مطلب پروژه‌ی freedesktop.org را بررسی می‌کنیم تا پاسخ پرسش‌های بالا را بیابیم.
با مراجعه به سایت این پروژه، متوجه می‌شویم وظیفه‌ی آن‌ها فراهم کردن بستری برای هماهنگ‌سازی محیط‌های گرافیکی با یک دیگر هستند.
freedesktop.org hosts the development of free and open source software, focused on interoperability and shared technology for open-source graphical and desktop systems. We do not ourselves produce a desktop, but we aim to help others to do so.
دسکتاپ‌هایی مانند gnome، kde و xfce با این پروژه هم‌کاری می‌‌کنند. پس به نظر می‌رسد استانداردی وجود دارد! حال سوال این است این استاندارد چه مسائلی را تحت پوشش قرار می‌دهد؟
These specifications mostly cover low-level desktop issues, such as identifying file types, launching applications, and exchanging data between applications and desktops. They are often called 'XDG' specifications, as an acronym for the Cross-Desktop Group.
به عنوان مثال در لینوکس فرمت فایل‌ها از روی اسم آن‌ها مشخص نمی‌شود بلکه محیط‌های گرافیکی در محتویات آن فایل به دنبال دستور خاصی می‌گردند تا آیکون مناسبی برای فایل یا نحوه‌ی اجرای آن را حدس بزنند.
اکنون به پرسش قبلی بر می‌گردیم: آیا استانداردی برای تعیین امکانات فایل منیجرها در لینوکس وجود دارد؟ جواب: بله!
با مراجعه به این صفحه، می‌توان استاندارد تعریف شده برای فایل منیجرها در این پروژه را مشاهده کرد.
ShowFolders assumes that the specified URIs are folders; the file manager is supposed to show a window with the contents of each folder. Calling this method with file:///etc as the single element in the array of URIs will cause the file manager to show the contents of /etc as if the user had navigated to it. The behavior for more than one element is left up to the implementation; commonly, multiple windows will be shown, one for each folder.
ShowItems doesn't make any assumptions as to the type of the URIs. The file manager is supposed to select the passed items within their respective parent folders. Calling this method on file:///etc as the single element in the array of URIs will cause the file manager to show a file listing for "/", with "etc" highlighted. The behavior for more than one element is left up to the implementation.
ShowItemProperties should cause the file manager to show a "properties" window for the specified URIs. For local Unix files, these properties can be the file permissions, icon used for the files, and other metadata.
نکته‌ی جالب این است که این پروژه درباره‌ی وجود قابلیت مدیریت دسترسی فایل صحبت کرده اما در مورد چگونگی پیاده‌سازی آن نه!
آیا این موضوع دلیل تفاوت فایل منیجرها را توضیح می‌دهد؟ آیا استاندارد و پروژه‌ی دیگری وجود دارد که ما از آن بی خبریم؟
شما کدوم توزیع رو استفاده می‌کنی؟ پیشنهادت به من چیه؟
راستش من لینوکس اوبونتو رو نصب کردم روی لپ تاپم، ولی تنها چیزی که مشاهده میشه یه صفحه سیاهه!
واسه همین باید ویندوز رو دوباره نصب کنم.
دهنم سرویس شد حسابی. :)